Gerstein Raporu: Uluslararası Savaş Mahkemesinde Gerstein Raporu

Gerstein Raporu, 1945/46'da Başlıca Alman Savaş Suçlularının Yargılanması için kurulan Uluslararası Savaş Mahkemesi'nde delil olarak kabul edildi mi?

Holokost inkârcılarının iddiası:

Gerstein Raporu öylesine "acemice bir sahtecilik" örneğiydi ki, Fransızca versiyonu 30 Ocak 1946 günü Nuremberg'deki Uluslararası Savaş Mahkemesi'ne delil olarak sunulduğunda, mahkeme bu belgeyi delil olarak kabul etmeyi reddetti.[1]

Örneğin, Fransız Holokost inkârcısı Paul Rassinier, Gerstein Raporu'nun mahkemece reddedilmesine rağmen, yine de "tartışmasız hakiki bir belge" olarak kabul edildiğini iddia etmiştir. Rapor, daha sonra, hiç sorgulanmadan veya bir mahkeme tarafından doğrulanmadan başka yargılamalarda kullanılmıştır.[2]

Gerçekler şunlardır:

Uluslararası Savaş Mahkemesi, Gerstein Raporu'nu reddetmedi. Yargıçlar, sabah celsesinde raporun köken belgesini gözden kaçırmıştı. Konu birkaç saat içinde çözüldü ve Gerstein Raporu aynı gün öğleden sonra okunarak kayda geçirildi.

Gerstein Raporu ve Uluslararası Savaş Mahkemesi:

Gerstein Raporu, Gerstein'in eklediği Zyklon B faturalarıyla birlikte Fransız savcı Charles Dubost tarafından 30 Ocak 1946 günü yapılan sabah celsesinde kanıt olarak sunulmuştur. Hatta yargıçlar raporun sabah celsesinde okunarak kayda alınmasına izin vermemiştir. Raporu "ikna edici olmadığı" veya açıkça bir "sahtecilik" olduğu için değil, teknik bir ayrıntı yüzünden reddettiler. Mahkemenin sunulan her delil için istediği, raporun kökenini gösteren bir belge eksikti.

Aynı gün öğleden sonra İngiliz Başsavcı Muavini, Gerstein Raporu'nun, kökeni ve dosyaları 22 Kasım'da Kumandan Coogan tarafından doğrulanan bir yığın belgenin parçası olduğunu mahkemeye bildirdi. PS serisi doğrulandı ve Mahkeme'ye okununca kabul edildi." Özgünlük belgesinin sabah celsesinde gözden kaçırıldığına ikna olan yargıçlar Dubost'tan özür dileyerek raporu deliller arasına aldı.[3]

Sonuç

Gerstein Raporu, Holokost inkârcılarının iddia ettiği gibi, mahkeme tarafından reddedilmedi. Yargıçlar, sabah celsesinde raporun köken belgesini gözden kaçırmıştı. Konu birkaç saat içinde çözüldü ve Gerstein Raporu aynı gün öğleden sonra okunarak kayda geçirildi.

NOTLAR

[1] Paul Rassinier, Debunking the Genocide Myth (Soykırım Mitini Çürütme) ("Chapter Thirteen: Witness, Testimonies, and Documents, IV. The Witness Kurt Gerstein") ("On Üçüncü Bölüm: Tanıklar, İfadeler ve Belgeler, IV. Tanık Kurt Gerstein") http://www.ihr.org/books/rassinier/debunking2-13.html. Bu, orijinal kitabın internet sürümüdür, The Drama of the European Jews (Avrupa Yahudilerinin Dramı) (Steppingstones Yayınları, 1975).

[2] Paul Rassinier, Debunking the Genocide Myth (Soykırım Mitini Çürütme) ("Chapter Thirteen: Witness, Testimonies, and Documents, IV. The Witness Kurt Gerstein") ("Onüçüncü Bölüm: Tanıklar, İfadeler ve Belgeler, IV. Tanık Kurt Gerstein").

[3] Georges Wellers, "The Existence of Gas Chambers, The Number of Victims and the Korherr Report" (Gaz Odalarının Varlığı, Kurbanların Sayısı ve Korherr Raporu) The Holocaust and the Neo-Nazi Mythomania (Holokost ve Neo-Nazi Mitomanisi), editör Serge Klarsfeld (Beate Klarsfeld Vakfı, 1978), s. 126, 127.