• Search

    Gerstein Raporu: Gerstein'in Raporunun Doğrulanması

    Bu yayın şu dillerde de okunabilir: English Français Español العربية فارسی Русский

    Gerstein Raporu; Treblinka, Belzec ve Sobibor ölüm kampları için güvenilir kanıt mıdır?

    Holokost inkârcılarının iddiası:

    Holokost inkârcılarına göre "güvenilmez" Gerstein Raporu ilk önce Nuremberg'deki Uluslararası Askeri Ceza Mahkemesi'nde ortaya çıktı. Mahkemeden sonra bu rapor, Reinhard Operasyonu ölüm kamplarının "gaz odaları mitolojisinin" "kilit taşı" haline geldi.[1]

    Holokost inkârcıları bunun yanı sıra, "dünya basınının" Gerstein Raporu'nun sansasyonel içeriğine, sadece "gazete satmak" için dört elle sarıldığını ileri sürmektedir. Raporun o kadar reklamını yaptılar ki, kusurları ve imkansızlıklarına rağmen, hiçbir belge veya görgü tanığı doğrulaması olmadığı halde yaygın olarak gerçek kabul edildi.[2]

    Gerçekler şunlardır:

    Gerstein raporu "güvenilmez" değildir. Gerstein Raporu'nun, Holokost tarihçilerinin de bildiği sorunları olmakla birlikte, Nazi faillerin ve sağ kurtulan Yahudilerin ifadeleri, Gerstein'in anlattıklarının önemli yönlerini desteklemektedir. En önemlisi de, ifadeler, Gerstein'in Treblinka ve Belzec'teki toplu katliam işlemi ve yöntemine dair anlattıklarını desteklemektedir. 

    Gerstein Raporu'unu destekleyen kanıtlar: 

    Gerstein'in raporu, Treblinka ve Belzec'te gaz odaları olduğuna dair tek kanıt değildir. Sağ kurtulan Yahudiler ve Nazi failler de gaz odalarının varlığını desteklemektedir.

    Rudolf Reder 1942 yılı Ağustos ayı sonlarında Lvov'dan Belzec'e sürülmüş ve orada gaz odalarındaki cesetleri dışarı çıkarma görevine verilmişti. Ölüm kampı alanındaki faaliyetlere tanık olan, sağ kurtulmuş tek Yahudi'ydi. İnşaat malzemeleri toplaması için muhafızlar onu kampın dışına çıkarttığında kaçtı ve savaşın geri kalanında saklanarak hayatta kaldı. 1945 yılında çeşitli araştırma gruplarına ifade verdi, 1946 yılında yaşadıklarını anlattığı gibi kitap çıkardı ve Belzec komutanı Josef Oberhauser'in yargılandığı davada bir kez daha ifade verdi. 1950'lerde Roman Robak adıyla Kanada'ya göç etti ve 1960'ların sonu, 1970'lerin başında orada öldü. Reder'in ifadelerinin zaman çizelgesine dikkat edilmesi önemlidir. Reder, tanıklığa dayanan ilk ifadesini 1945 yılında vermiştir. Yani, Holokost inkârcılarının iddia ettiği gibi Gerstein'in raporunda etkilenmiş olamaz. Gerstein'in raporu ilk kez 1946 yılında duyuldu.[3]

    Başka eski Naziler de Gerstein'in raporunun önemli yönlerini desteklemektedir. Wilhelm Pfannensteil, Belcez ve Treblinka'yı ziyareti sırasında Kurt Gerstein'e eşlik eden bir SS hijyen uzmanı ve kimyacıydı. Savaştan sonra çeşitli makamlara çeşitli ifadeler vermiş ve 1965 yılında Belzec komutanı Josef Oberhauser'in yargılandığı davada da şahitlik etmiştir.[4] Pfannensteil, Belzec'te toplu gaz cinayetine şahit olduğunu hiçbir zaman inkâr etmedi ve Gerstein'in, özellikle gerçek gaz operasyonuyla ilgili olmak üzere, tüm kritik ayrıntılarını destekledi. Benzer şekilde, Robert Jührs ve Karl Schluch da Belzec'te görevli SS muhafızlarıydı. 1963 yılında Belzec'teki faaliyetleri nedeniyle gözaltına alındılar ama nihayetinde haklarında hiçbir suçlama olmadığı için serbest bırakıldılar. 1965 yılında Josef Oberhauser'in yargılandığı davada tanık olarak ifade verdiler.

    Bu dört kişinin Belzec hakkında belgesel kanıtlarla söyledikleri ile Gerstein'in şahit oldukları kolaylıkla mukayese edilebilir.[5]

    Jews walk in a long column through the streets of Rzeszow during a deportation action from the ghetto. July 1942
    Fotoğraf: Birleşik Devletler Holokost Anı Müzesi, Instytut Pamieci Narodowej'in katkılarıyla

    Nakillerin ulaşması:

    Gerstein, nakillerin ulaşması hakkında şunları yazdı: ". . . Lemberg'den [Lehçe: Lvov] 45 vagonluk bir tren geldi. . . 1.450'si yolda ölmüş 6.700 kişi taşıyordu."

    Gerçekten de, Alman demiryolları makamlarının kayıtları, 10 Ağustos-23 Ağustos 1942 tarihleri arasında Lemberg'den (Lehçe: Lvov) Belzec'e yaklaşık 50.000 Yahudi geldiğini göstermektedir. Yahudilerin Lemberg'den geldiklerine dair bu belgeli kayıt Gerstein'in raporuna uymaktadır. (Rudolf Reder de ifadesinde bu nakillerden birinde olduğunu söylemiştir).[6]

    Gaz odası binasının tarifleri:

    Gerstein gaz odasını şöyle tarif etmiştir: "Karşımızda, ön bölümünün sağında ve solunda, içinde sardunya çiçekleri bulunan büyük beton saksıların olduğu banyo binasına benzer bir yapı var. Daha sonra küçük bir merdiven ve ondan sonra sağda ve solda sırasıyla 5'e 5 metre boyutlarında [16,5 x 16,5 fit], 1,90 m [6 fit] yüksekliğinde, garaj kapısına benzer ahşap kapıları olan 3 koridor var. Alttaki duvarda gece pek görülmeyen büyük, ahşap bir kayar kapı vardı. Çatıda "kinaye" yapar gibi Davud'un yıldızı görülüyordu! . . . Binanın önündeki tabelada 'Heckenholt Vakfı' yazıyordu . . . Heckenholt, dizel motorun operatörüydü . . ."

    Sağ kurtulan Yahudi tanık Rudolf Reder de benzer bir tarifte bulunmuştur: "Binanın kapısına bir metre genişliğinde, üç basamaklı, tırabzansız merdivenlerle çıkılıyordu. Ön tarafta bitkilerle dolu büyük bir çiçek saksısı duruyordu. Önde, üzerinde büyük harflerle ''Bade und Inhalationsräume' yazan bir tabela vardı. Basamaklar boş ve ışıksız, dört beton duvardan ibaret bir koridora açılıyordu. Çok uzun olmasına rağmen bir buçuk metre [5 fit] genişliğindeydi. Koridorun iki tarafında gaz odalarına açılan kapılar vardı. Bunlar ahşaptan yapılmış, ahşap kolları olan kayar kapılardı. Gaz odalarının penceresi yoktu . . . Koridorun da, gaz odalarının da yüksekliği 2 metreyi [6,5 fit] aşmıyordu. Gaz odalarının kapılarının karşısındaki duvarda 2 metre [6,5 fit] genişliğinde, daha fazla kayar kapı vardı. Gazla öldürülenlerin cesedi bu kapılardan dışarı atılıyordu."[7]

    Benzer şekilde, Wilhelm Pfannenstiel de şöyle demiştir: "Bütün imha merkezi normal bir bit temizleme binasına benziyordu. Binanın önünde, içinde sardunya çiçeklerinin olduğu saksılar ve 'Hackenholt Vakfı' yazan bir tabela, onun da üzerinde Davud Yıldızı vardı. Bina, içeride insanlar öldürülüyor hissi vermesin diye canlı, hoş bir renge boyanmıştı. Gördüklerime dayanarak söyleyebilirim ki, oraya giren insanların, başlarına ne geleceğini bilmediğini düşünüyorum."[8]

    Gaz odalarının doldurulması:

    Gerstein şöyle ifade etmiştir: Odalar doldurulmuştu. 'Balık istifi!' diye emretti Yüzbaşı Wirth. İnsanlar birbirlerinin ayaklarına basıyor, 25 metrekare [270 fitkare], 45 metreküp [1560 küp fit] yerde 700-800 kişi var. SS mensupları onları mümkün olduğu kadar birbirlerinin üzerine itiyor. Kapılar kapatılıyor."

    SS muhafızı Karl Schluch da odanın ağzına kadar dolu olduğunu ileri sürüyor: "Yahudiler gaz odalarına tıka basa doldurulmuştu."[9]

    Yahudileri sakinleştirmek için kullanılan hileler:

    Gerstein şu açıklamada bulunmuştur: "Köşede şişman bir SS birimi mensubu durmuş, yapmacık bir sevimlilikle o zavallılara şöyle diyordu: 'Başınıza en ufak bir kötülük gelmeyecek! Odalarda sadece derin derin nefes almanız gerekiyor. Böylece akciğerleriniz açılacak. Hastalıklar ve salgınlar yüzünden bu şekilde nefes almanız şarttır'. Kendilerine ne olacağını soranlara ise şöyle cevap veriyordu: "Evet, haliyle erkekler ev veya yol yapmak için çalışmak zorunda olacak ama kadınların çalışmasına gerek yok. Sadece isterlerse ev veya mutfak işlerine yardım edebilirler'. Zavallıların bir kısmı için, kendilerini odalara götüren birkaç basamağı direnmeden çıkmalarını sağlayacak kadar bir umut kırıntısı kafiydi."

    Rudolf Reder de ifadesinde aynı hilelerden bahsetmiştir: "Tren boşalır boşalmaz tüm kurbanlar avluda toplandı . . . Daha sonra Irrman [bir SS muhafızı] konuşma yapacaktı. Etrafa ölüm sessizliği çökmüştü. Irrmann kalabalığa yaklaşıp durdu. Herkes ne söyleyeceğini duymak istiyordu. . . Irrman yüksek sesle ve tane tane konuştu: 'Ihr jeht jetzt baden, nachher warden Ihr zur Arbeit geschickt'. ['Şimdi banyo yapacaksınız, ondan sonra da çalışmaya gönderileceksiniz'.] . . . kalabalık sevindi. Çalışacakları için insanların içi rahatladı. . . Bir umut, bir kandırmaca anıydı. Kalabalık sakin ve sessiz bir biçimde yürümeye başladı. . ."[10]

    Gaz odasına yürüyemeyen Yahudilerin öldürülmesi:

    Gerstein, gaz odalarına yürüyemeyenlerin başına gelenlerle ilgili bir rapor sunmuştur: "Sadece birkaç yaşlı ve zayıf kişi kenara ayrılıp, vurularak öldürüldü."

    Robert Jührs, kendisinin de rol aldığı bu cinayetleri doğruladı: ". . . soyunma kulübelerine yürümeye mecalsiz Yahudiler vardı. . . Söz konusu Yahudiler, Yahudi çalışma grubu tarafından kapıya, oradan da diğer işçi Yahudiler tarafından hendeğe götürüldü. . . Yaşayanlardan çok ölü olduğunu söyleyebilirim. Aşırı kalabalık yük vagonlarında geçirdikleri uzun süren yolculuğun ardından bu insanların durumunu tarif etmek çok zor. İyilik ve kurtuluş olsun diye onların bu şekilde öldürülmelerine seyirci kaldım. Hendeğin kıyısından Yahudileri makineli tüfekle vurdum."[11]

    Kapılar açıldığında gaz odalarının hali:

    Gerstein söyle demiştir: "Ölüler bazalt sütunlar gibi, birbirlerine sıkıca dayanmış şekilde dimdik ayakta duruyordu. Yere düşecek veya yaslanacak boşluk yoktu."

    Rudolf Reder de şöyle demiştir: "Gaz verildikten yirmi dakika sonra askerler [Ukraynalı muhafızlar] sıkıca kapatılan kapıyı açtı, ölüler ayakta duruyordu."[12]

    Cesetlerin dişlerindeki altınları çıkarma:

    Gerstein şöyle yazmıştı: "İki düzine diş hekimi cesetlerin ağızlarını kancalarla açıp altın kaplama olup olmadığına baktı. Altın olanlar sola, olmayanlar sağa. Başka diş hekimleri de pense ve çekiç yardımıyla altın kaplama dişleri kırıp çenelerinden söktü."

    Rudolf Reder de anı olaya tanık oldu:"Gaz odalarıyla çukurları ayıran o birkaç yüz metrelik alanda bazı diş hekimleri ellerinde penselerle bekliyordu. Cesetleri sürükleyerek götüren herkesi durdurdular. Ölülerin ağızlarını açtılar, altın dişleri çektiler ve bu amaç için hazır bekleyen sepetlere attılar. Özellikle bu iş için seçilmiş genç adamlardan oluşan sekiz diş hekimi vardı. . . Hava kararınca diş, altın kaplama ve köprülerle dolu sepetlerle koğuşlara geri döndüler. Daha sonra altınları ayırıp eriterek, külçeler haline getirdiler. . . 1 santimetre [0,40 inç] kalınlığında, 50 milimetre [2 inç] genişliğinde ve 20 santimetre [8 inç] uzunluğunda külçeler."[13]

    Buchenwald, [Thuringia] Germany, May 5, 1945. United States Holocaust Memorial Museum, courtesy of National Archives and Records Administration, College Park.
    Buchenwald, [Thuringia] Almanya, 5 Mayıs 1945. Birleşik Devletleri Holokost Anı Müzesi, Ulusal Arşiv ve Kayıt İdaresi, College Park'ın katkılarıyla. [Genel Kullanıma Açık] Wikimedia Commons aracılığıyla

    Benzer şekilde, Karl Schluch da şöyle demiştir: "Cesetler odalardan çıkarıldı ve derhal bir diş hekimi tarafından incelendi. Diş hekimleri yüzükleri çıkardı ve altın dişleri söktü."[14]

    Sonuç:

    Sorumlu tarih, birbirlerini kıyaslayan görgü tanıkları ve belgesel kanıtlar tarafından yazılmıştır. Hataları, abartıları ve spekülasyonları düzeltmek için en akla yatkın yorumlar bulunmuş ve tüm kaynaklar eleştirel bakışla incelenmiştir. Ancak Holokost inkârcıları, Kurt Gerstein'in raporunu, çürütmek ve itibarsızlaştırmak için ellerinden geleni yapmaktadır. Raporun özü (Belzec'teki toplu katliamlara dair anlatılanlar) aralarında sağ kurtulanların ve faillerinde bulunduğu başka tanıkların ifadelerince de desteklenmektedir.

    NOTLAR

    [1] Paul Rassinier, Soykırım Efsanesi Çürütülüyor (Onüçüncü Bölüm: Tanıklar, İfadeler ve Belgeler, IV. Tanık Kurt Gerstein") http://www.ihr.org/books/rassinier/debunking2-13.html. Orijinal başlığın internet sürümü budur, Avrupa Yahudilerinin Dramı (Steppingstones Publications, 1975). Ayrıca Bkz., "Kurt Gerstein'in 'İtirafları'" http://www.ihr.org/jhr/v10/v10p223_Dibert.html and "Il Rapporto Gerstein: Anatomia Di Un Falso" http://www.ihr.org/jhr/v07/v07p115_Hall.html.

    [2] Paul Rassinier, Soykırım Efsanesi Çürütülüyor (Ondördüncü Bölüm: İstatistikler: Altı Milyon mu yoksa…) http://ihr.org/books/rassinier/debunking2-14.shtml . Orijinal başlığın internet sürümü budur, Avrupa Yahudilerinin Dramı (Steppingstones Publications, 1975).

    [3] Belzec'teki faaliyetler hakkında konuşan diğer tek Yahudi, Chaim Hirszman adında bir adamdı. Hirszman, Belzec'ten Sobibor'a son 300 Yahudi'yi götüren nakilden kaçtı (diğerleri Sobibor'da vuruldu). Savaştan sağ kurtuldu ancak 19 Mart 1946 tarihinde, Lublin'deki Yahudi Tarihi Komisyonu'na delilleri vermeye başladığı gün Polonyalı antisemitler tarafından vuruldu. Ayrıca bkz., Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Üzerine Çalışmalar, V13 (Holokost ve Sonucuna Odaklanmaktadır), düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), s. 268-289.

    [4] Pfannenstiel'in 25 Nisan 1960 tarihli ifadesinin metniyle ilgili alıntılar için bkz. http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/p/ftp.py?people/p/pfannenstiel.wilhelm/pfannen.001 ve http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/p/ftp.py?people/p/pfannenstiel.wilhelm/pfannen.002. Metnin tamamı; Ernst Klee, Willi Dressen, Volker Riess'in editörlüğünü yaptığı "Eski Güzel Günler": Faillerin ve Görgü Tanıklarının Gözünden Holokost kitabında bulunabilir (Free Press, 1988), s. 238-244 .

    [5] Tüm Gerstein alıntıları Rapor 3'ten (Almanca, daktiloyla yazılmış, 4 Mayıs 1945 tarihli) edinilmiştir. Ancak Rapor 1 ve 2 hemen hemen aynıdır. Tüm üç raporun çevirileri ve orijinalleri Henri Roques'in, "Kurt Gerstein'in 'İtirafları' kitabında bulunabilir (Tarihi İnceleme Enstitüsü, 1989). Rapor 1 (Fransızca, el yazısıyla yazılmış, 26 Nisan 1945 tarihli), çeviri, s. 19-27, Fransızca orijinali, s. 210-221; Rapor 2 (Fransızca, daktiloyla yazılmış, 26 Nisan 1945 tarihli), çeviri, s. 27-36, Fransızca orijinali, s. 222-228; Rapor 3 (Almanca, daktiloyla yazılmış, 4 Mayıs 1945 tarihli), çeviri, s. 73-89, Almanca orijinali, s. 229-246.

    [6] Bkz. Yitzhak Arad, Belzec, Sobibor, Treblinka: Reinhard Operasyonu Ölüm Kampları (Indiana Üniversitesi Yayınları, 1987) ek A'da Reinhard Operasyonu kamplarına sürgünlerin bilinen listesi yer almaktadır. Ayrıca bkz., Robin O'Neil, Belzec: Nihai Çözümün Prototipi: Hitlerin Yahudi Sorununa Cevabı http://www.jewishgen.org/yizkor/belzec1/belzec1.html, Ek 1 http://www.jewishgen.org/yizkor/belzec1/bel901.html.

    [7] Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Üzerine Çalışmalar, V13 (Holokost ve Sonucuna Odaklanmaktadır), düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), s. 268-289 (bkz. sayfa 275).

    [8] Pfannenstiel'in 25 Nisan 1960 tarihli ifadesinin metniyle ilgili alıntılar için bkz. http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/p/ftp.py?people/p/pfannenstiel.wilhelm/pfannen.001 ve http://www.nizkor.org/ftp.cgi/people/p/ftp.py?people/p/pfannenstiel.wilhelm/pfannen.002. Metnin tamamı; Ernst Klee, Willi Dressen, Volker Riess'in editörlüğünü yaptığı, "Eski Güzel Günler": Faillerin ve Görgü Tanıklarının Gözünden Holokost (Free Press, 1988), s. 238-244.

    [9] Eugen Kogon, Hermann Langbein ve Adalbert Rückerl, editörler, Nazi Toplu Katliamları: Zehirli Gaz Kullanımı Üzerine Belgesel Bir Tarih (Yale Üniversitesi Yayınları, 1994), s. 118-119.

    [10] Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Üzerine Çalışmalar, V13 (Holokost ve Sonucuna Odaklanmaktadır), düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), s. 268-289 (bkz. sayfa 273, 274).

    [11] Eugen Kogon, Hermann Langbein ve Adalbert Rückerl, editörler, Nazi Toplu Katliamları: Zehirli Gaz Kullanımı Üzerine Belgesel Bir Tarih (Yale Üniversitesi Yayınları, 1994), s. 120.

    [12] Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Üzerine Çalışmalar, V13 (Holokost ve Sonucuna Odaklanmaktadır), düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), s. 268-289 (bkz. sayfa 278).

    [13] Rudolf Reder, "Belzec," Polin: Polonya Yahudileri Üzerine Çalışmalar, V13 (Holokost ve Sonucuna Odaklanmaktadır), düzenleyen Antony Polonsky (Littman Yahudi Medeniyeti Kütüphanesi, 2000), s. 268-289 (bkz. sayfa 278, 279).

    [14] Eugen Kogon, Hermann Langbein ve Adalbert Rückerl, editörler, Nazi Toplu Katliamları: Zehirli Gaz Kullanımı Üzerine Belgesel Bir Tarih (Yale Üniversitesi Yayınları, 1994), s. 118-119.