اتاق‌های گاز عملیات راینهارد: نشانه‌های اتاق‌های گاز

این پست به این زبان ها نیز موجود است: English Français Español العربية Русский Türkçe

آیا نشانه‌های فیزیکی ساختمان‌های اتاق گاز در اردوگاه‌های عملیات راینهارد تربلینکا، سوبیبور و بلزک وجود دارند؟

انکارکنندگان هولوکاست مدعی هستند که:

هیچ آثار فیزیکی اتاق‌های گاز در اردوگاه‌های عملیات راینهارد پیدا نمی‌شود؛ بنابراین، این اتاق‌ها وجود نداشتند.

برای مثال، کارلو ماتوگنو انکارکننده ایتالیایی هولوکاست، می‌گوید که: «تربلینکا، در واقع، مناسب‌ترین علامت 'هولوکاست'، سراب نسل‌کشی میلیون‌ها-نفر در اتاق‌های گاز است که درباره آن کوچکترین اثر یا مطالب مستند وجود ندارد…»[۱]

واقعیت‌ها:

هر چند که شواهد فیزیکی اندکی از اتاق‌های گاز در تربلینکا، بلزک و سوبیبور در دست است اما شواهد عکاسی از جمله عکس‌های هوایی، طرح کلی فیزیکی اردوگاه‌ها شامل ساختمان‌ها و اتاق‌های گاز آنها را به طور زیادی آشکار می‌کند.

شواهد وجود اتاق‌های گاز در تربلینکا:

شواهد فیزیکی طرح کلی اردوگاه و شواهد ویژه وجود اتاق‌های گاز وجود دارد. این شواهد شامل عکس‌های گرفته شده توسط عاملین جنایت طی مدت وجود اردوگاه و یک عکس هوایی گرفته شده شش ماه بعد از تخریب و بسته شدن اردوگاه می‌باشد. مجموعه عکس کورت فرانس یک نمونه فوق‌العاده مشهور است. [۲]

پیدا کردن جای ساختمان‌های اتاق گاز در منطقه اردوگاه مرگ تربلینکا روی عکس‌های هوایی.

سازه‌های بیشتر ساختمان‌ها در تربلینکا، شامل اتاق‌های گاز، به منظور موقت بودن طراحی بودند. اتاق‌های گاز از آجر، چوب و بتن ساخته شدند و زیربناهای کم عمقی داشتند. وقتی که آلمانی‌‌ها این اردوگاه را تخریب کردند، ساختمان‌های روی زمین را خراب کردند و حتی آثار دیوارهای زیربنا و کف‌های بتنی را با خاک یکسان کردند. شواهد کمی روی خاک وجود دارد. شواهد این اردوگاه‌ها فقط با حفاری بسیار عمیق و هدف‌مند آشکار می‌شود.

با این حال، الکس بای، با استفاده از تجزیه و تحلیل ریاضی و کامپیوتری پیشرفته، یک عکس سه‌بعدی از تربلینکا بازسازی کرده است. او برای مدل خود از عکس شناسایی هوایی سال ۱۹۴۴ و مجموعه عکس کورت فرانس استفاده کرد. بای در این عکس هوایی اثر جای مشهود «لوله» کشیده شده از منطقه اسکان، که آنجا یهودیان را از کامیون پایین می‌آوردند و مجبور به لخت شدن می‌‌‌کردند، تا ساختمان‌های اتاق گاز را پیدا کرد. آثار «لوله» به خاطر وجود مشخص تیرک‌های حصار که از روی آن رد شد، مشخص هستند. هر چند که بای قادر نبود رد قطعی ساختمان‌های اتاق گاز را روی تصاویر پیدا کند، اما این نتیجه‌گیری به نظر منطقی می‌رسد که آنها به ته لوله نزدیک بودند (که در منطقه با علامت 'X' مشخص است).[۳]

شواهد تأیید کننده تصویر هوایی و عکس‌های فرانس.

وقتی بای عکس‌های فرانس را بررسی کرد، متوجه تصویر دستگاه خاک‌برداری در منطقه گورهای دسته‌جمعی شد. این عکس‌های یکسان نماهای جزئی از ساختمان‌های اتاق گاز کوچکتر و بزرگتر را ترسیم می‌کنند. بویژه، انتهای ساختمان قدیمی‌تر، کوچک‌تر اتاق گاز و همچنین اتاقی که در آن موتور نصب بود، در تصویر دیده می‌شود. انتهای غربی ساختمان اتاق گاز جدیدتر، بزرگ‌تر که ماشین خاک‌برداری تا حدی جلوی آن را گرفته است،‌نیز دیده می‌شود.

این عکس همچنین یک خانه ویلایی، یک حصار که مانع دید منطقه گورهای دسته‌جمعی بود، یک دریچه و دو زندانی که یک برانکارد را حمل می‌کنند نشان می‌دهد -همه جزئیاتی که شهود عینی عامل جنایت و بازمانده‌ها وجود و مکان آنها را تأیید می‌کنند.[۴]

توسط کاربر ناشناس، راهنمای عکس توسط‏ Poeticbent‏ در برنامه Photoshop، در ویکی انبار. اصل عکس از بایگانی ملی کتابخانه عکس هوایی در الکساندریا، ویرجینیا، آمریکا. بخش نقشه‌نگاری (گروه ثبت ۳۷۳).

شهادت شهود عینی بازمانده در مورد مکان اتاق‌های گاز وجود دارد.

یانکیل ورنیک (Yankiel Wiernik)، یک بازمانده از تربلینکا، مجبور شد تا در ساخت اتاق‌های گاز جدیدتر و بزرگ‌تر مشارکت کند. ورنیک «لوله»، اتاق گاز قدیمی و اتاق گاز جدید را در مدلی که در دهه ۱۹۵۰ رسم کرد، توصیف کرد و محل آن را نشان داد. این مدل اکنون در اسرائیل در معرض نمایش است.

ورنیک بدون اطلاع از عکس هوایی سال ۱۹۴۴، «لوله» و ساختمان‌های اتاق گاز را در مکان مشخص شده با ردهای موجود در عکس هوایی قرار می‌دهد. همچنین، ورنیک بدون اطلاع از عکس‌های فرانس، ساختمان‌های با ظاهر -یکسان شامل خط سقف دقیق ساختمان اتاق گاز که در عکس‌های فرانس با مفتول مشخص است، را بازسازی کرد. این عکس‌ها تا دهه ۱۹۶۰ پیدا نشده بودند. هر یک از این منابع بقیه را تأیید می‌کند.[۵]

همچنین، چیل راچمن (که به هنریک ریچمن نیز معروف است)، یک بازمانده تربلینکا، وجود ساختمان‌های اتاق گاز در انتهای این لوله را تأیید می‌کند:

زمانی که در اردوگاه مرگ شروع به کار کردم، دو ساختمان کشتار با گاز فعال بودند. سازه بزرگتر ده اتاق داشت که در هر یک از آنها حتی تا چهارصد نفر جا می‌شدند. هر اتاق ۷ متر طول در ۷ متر عرض [۲۳در ۲۳ فوت] بود. مردم به مانند شاه‌ماهی‌ها داخل این اتاق‌ها چپانده می‌شدند. وقتی یک اتاق پر بود، دومی باز بود و به همین ترتیب. انتقال‌های کوچک به ساختمان کوچک‌تر، که سه اتاق گاز داشت و در هر کدام ۴۵۰ تا ۵۰۰ نفر جا می‌شدند، برده می‌شدند.

Yankiel Wiernick builds Treblinka camp model in Lojamey Hagetaot Museum 1

یاکو ورنیک (Yaakov Wiernik) در موزه Lohamey Hagetaot یک مدل اردوگاه تربلینکا می‌سازد. توسط ناشناس. [حوزه عمومی]، در ویکی‌انبار

نتیجه‌گیری:

عکس‌های فرانس، تصویر هوایی سال ۱۹۴۴ و مدل ورنیک مکان «لوله» و دو ساختمان انتهای آن را تأیید می‌کند. ورنیک در دهه ۱۹۵۰ و زمانی که خاطرات خود را به یاد آورد، مدل خود را رسم کرد. به علاوه، ویژگی‌های معماری ساختمان‌های مدل او با ویژگی‌های ساختمان‌های اتاق گاز در عکس‌های فرانس (که تا دهه ۱۹۶۰ پیدا نشد) مطابقت دارند. این سه سری شواهد، وقتی با هم در نظر گرفته شوند، به نحو مستدلی وجود ساختمان‌های اتاق گاز در تربلینکا و اینکه مکان کلی آنها شناسایی شده است را اثبات می‌کنند.

یادداشت‌ها

[۱] کارلو ماتوگنو و یوردن گراف،‌ تربلینکا: اردوگاه نسل‌کشی یا اردوگاه ترانزیت؟ (انتشارات Theses & Dissertations (رساله‌ها و پایان‌نامه‌ها)، ۲۰۰۴)،‌ صفحه 301 در http://vho.org/dl/ENG/t.pdf.

[۲] ارنست کلی، ویلی درسن و ولکار ریس، ویراستاران. «روزهای خوب گذشته» هولوکاست از منظر عاملین و ناظرین جنایات (انتشارات فِری پرس، ۱۹۸۸)، صفحات ۲۲۵-۲۲۷، ۲۴۵، ۲۴۶، ۲۴۸. «کورت فرانس» را در http://en.wikipedia.org/wiki/Kurt_Franz نیز ببینید.

[۳] الکس بای، «بازسازی تربلینکا» در https://archive.org/details/TheReconstructionOfTreblinka.

[۴] الکس بای، «بازسازی تربلینکا» در https://archive.org/details/TheReconstructionOfTreblinka. شکل‌های ۳۶ و ۳۷ را ببینید.

[۵] تصاویر مدل ویرنیک را می‌توانید در «یک سال در تربلینکا» در http://www.zchor.org/treblink/wiernik.htm و http://www.forward.com/articles/104670/ ملاحظه کنید.

[۶] چیل راچمن، آخرین یهودیان تربلینکا،‌ خاطرات یک بازمانده ۱۹۴۲-۱۹۴۳ (پگاسوس بوکز، ۲۰۱۱)، صفحه ۶۵.